Polska znajduje się w strefie klimatycznej, w której pogoda zmienia się dynamicznie. Ulewne deszcze, topniejący śnieg, zatory lodowe na rzece mogą doprowadzić do podtopień i powodzi. Czasem wystarczy awaria sieci wodociągowej, by pojawił się problem zniszczonego dobytku. Jak zadbać o swoje mienie w przypadku zalania wodą doradza ekspert Castorama Polska.
Wypompowanie wody z zalanego pomieszczenia to tylko połowa sukcesu. Ważne jest, by jak najszybciej zacząć proces osuszania, wystarczy bowiem kilka godzin, by elementy konstrukcyjne budynku – strop, ściany, podłogi – wchłonęły ogromną ilość wody. Wilgotne ściany i elementy wyposażenia przyczyniają się do powstawania pleśni i grzybów, co z czasem odbije się na zdrowiu mieszkańców. Innym problemem jest związany z tworzącą się pleśnią nieprzyjemny zapach czy wyższe koszty ogrzewania. Dlatego tak istotne jest, by nie zostawiać schnięcia naturze, tylko dobrać odpowiednią metodę osuszania, a sposób postępowania dobrać do kategorii zalania, zasięgu oraz zalanego materiału.
Nagrzewanie i osuszanie
Osuszenie zalanego pomieszczenia to skomplikowany proces, który wymaga użycia różnych metod. Aby podjąć właściwe działania, należy przede wszystkim usunąć przyczynę zalania, a następnie zastosować urządzenia, które doprowadzą do podniesienia temperatury, wzmożonego przepływu powietrza i skuteczniejszego suszenia (nagrzewnice, osuszacze, wentylatory). Pamiętajmy też, że zamoczone mury powodują utratę właściwości termoizolacyjnych, co dodatkowo zwiększa koszty ogrzewania.
- Jeśli dojdzie do zalania, to zaraz po wypompowaniu wody należy usunąć wszystkie mokre elementy wyposażenia, takie jak meble, dywany, wykładziny. Może również okazać się konieczne skucie tynku ze ścian. Nie doradzam osuszania naturalnego, ponieważ nawet w środku gorącego lata problemem będzie para wodna, którą powinno wyprowadzić się na zewnątrz. Aby szybko osuszyć zalane pomieszczenie, należy użyć profesjonalnych nagrzewnic i osuszaczy. Obecnie na rynku dostępne są nagrzewnice elektryczne, gazowe i olejowe. Moim zdaniem w przypadku poważnego zalania najlepiej sprawdzą się nagrzewnice olejowe z odprowadzeniem spalin, które mogą pracować w trybie ciągłym – jest to doskonałe urządzenie do osuszania budynków i jednocześnie bezpieczne rozwiązanie. Pamiętajmy jednak, że temperatura w osuszanym pomieszczeniu nie powinna przekroczyć 30-35°C, wyższa może doprowadzić do spaczenia elementów drewnianych – podkreśla ekspert z Castorama Polska.
Wybierając nagrzewnicę, przede wszystkim dostosuj ją do przeznaczenia. Wielkość pomieszczenia, ciągłość działania i podobne kwestie mają większe znaczenie niż parametry techniczne danego modelu.
Nagrzewnice elektryczne służą raczej do dogrzewania zbyt chłodnych pomieszczeń, są przydatne przede wszystkim w okresie zimowym, ale też letnim, gdy temperatura zewnętrzna jest dość niska – a tak się zdarza w naszym klimacie, a centralne ogrzewanie nie działa.
Nagrzewnice gazowe to urządzenia mobilne i zarazem energooszczędne. Wymagają jednak odpowiedniego zabezpieczenia, bo przy spalaniu utrzymują płomień. Pomieszczenie powinno być także wentylowane, by uniknąć zatrucia zanieczyszczeniami z powietrza, a także pozwalać na odprowadzanie wody.
Nagrzewnice olejowe z odprowadzeniem spalin są droższe, ale bezpieczniejsze. Mogą być wykorzystywane jako źródło ciepła w halach, na budowach czy namiotach wystawowych. Ze względu na dużą moc idealnie sprawdzą się w przypadku konieczności osuszenia pomieszczeń po zalaniu. Duże, profesjonalne nagrzewnice mają stabilną i trwałą konstrukcję, zabezpieczenia przed przegrzaniem oraz regulację mocy. Często są wyposażone w kółka, które służą do łatwego przenoszenia urządzenia z miejsca na miejsce.
– Kolejnymi urządzeniami, które pomogą zalanym pomieszczeniom wrócić do stanu używalności są osuszacze budowlane. Dzięki nim wilgoć zostanie zamieniona w wodę, którą będzie można bez problemu usunąć ze zbiorników urządzeń lub wydmuchać parę wodną na zewnątrz poprzez piony wentylacyjne. Moc urządzeń osuszających powinniśmy dobrać odpowiednio do stopnia zalania, kubatury domu, grubości i rodzaju ścian, a także pory roku – dodaje ekspert.
Osuszacze budowlane to bardzo duża wydajność – nawet od 100 litrów na dzień. Niestety – w związku z tym zużywają dużo energii, ale w przypadku poważnego zalania jest to sprawa drugorzędna. Taki osuszacz pozwoli na szybki powrót do normalności. Na szczęście nie trzeba go kupować – jeśli zalanie jest sprawą jednorazową, na rynku są wyspecjalizowane firmy, które albo zajmą się całym procesem, albo wypożyczą nam potrzebne urządzenie. Pracę osuszaczy warto wspomagać wentylatorami promieniowymi lub osiowymi dla wymuszenia szybszej cyrkulacji powietrza.
Kolejny etap
Po większym zalaniu, którego skutki usuwamy co najmniej przez kilkanaście dni, niezbędna staje się dezynfekcja. Żeby zapobiec namnażaniu się grzybów i bakterii, najlepiej przeprowadzić ozonowanie murów i wnętrz. Polega ono na nasyceniu domostwa silnie bakteriobójczym ozonem. Zabieg ten wykonuje się za pomocą ozonatorów. Ich użyteczność zależy od wydajności (mg/h) oraz czasu pracy – w ten sposób osiąga się odpowiednie stężenie ozonu w pomieszczeniu. Ważne aby w ramach BHP w pomieszczeniu nie znajdowały się żadne osoby, a po zakończeniu prac porządnie wywietrzyć pomieszczenie. Można także zastosować inne środki, najczęściej chemiczne, zwykle znacznie mniej ekologiczne od ozonu.
Jeśli pomimo dokładnego osuszenia pomieszczeń wyczuwamy delikatny zapach stęchlizny, możemy się go pozbyć za pomocą kilku sprawdzonych rad. Możemy na przykład rozłożyć w zalanych pomieszczeniach przekrojone na pół cebule – świetnie wchłoną one wszelkie nieprzyjemne zapachy. Inny sposób to wysypanie na gorącą patelnię kilku łyżek zbożowej albo naturalnej kawy; unoszący się zapach skutecznie zabija woń stęchlizny i wilgoci. Możemy także zastosować specjalne neutralizatory zapachów oferowane w sklepach.
Kategorie zalań
Wyróżniamy 4 kategorie zalań, które opisane na podstawie klasy wody, zasięgu zalania oraz rodzaju materiału, który absorbuje wodę.
I kategoria to zalanie wodą czystą poprzez bardzo wolne jej przenikanie na niedużym obszarze. Uszkodzenia są niewielkie, ściany podciągają kapilarnie wilgoć do około 5 cm, woda nie przenika do strefy posadzkowej. Nie występuje natychmiastowe zagrożenie rozwoju mikroorganizmów.
II kategoria – gdy woda przenika szybko, rozprzestrzenia się na większe powierzchnie, powodując trwałe uszkodzenia. Wilgoć jest wchłaniana przez materiały budowlane, powodując w nich nieodwracalne szkody. Ściany podciągają wodę do 20 cm, a woda przenika do strefy pod posadzką. Występuje zagrożenie rozwoju grzybów i bakterii.
III kategoria – stwierdzana jest, gdy następuje bardzo szybkie przenikanie wody na całej powierzchni podłogi. Woda jest szara lub brudna i przecieka przez materiały budowlane, a następnie zalega pod posadzkami. Ściany podciągają wodę powyżej 20 cm, a z upływem czasu szkody rosną. Mikroorganizmy i grzyby mogą rozwijać się w szybkim tempie.
IV kategoria – określana jest, gdy następuje zalanie wodą zanieczyszczoną (tzw. czarną) zawierającą ścieki, pestycydy, toksyny, metale ciężkie, bakterie czy wirusy. Woda szybko przenika, czyni nieodwracalne straty, wszystkie materiały i otoczenie wymagają natychmiastowej dezynfekcji lub utylizacji, a tynki wymagają skucia.
